Met de bus naar het Watersnoodmuseum

Eén van de kenmerken van Ervaringsgericht Onderwijs op OBS Uilenspiegel: We zoeken het dáár waar het te doen is. Enkele maanden zijn we met de twee groepen 5/6 bezig met het thema aardse extremen. Een vulkaanuitbarsting, een tsunami, een overstroming.

Tijdens dit thema krijgen we het ook over de watersnoodramp in 1953. We bekijken filmpjes, lezen er over, praten er over. We zien ook de mogelijkheid om naar het Watersnoodmuseum te gaan. In Ouwerkerk, provincie Zeeland. We horen lovende kritieken over het museum. Daar willen we naar toe. Dichter bij het ervaren hoe het toen was geweest kan haast niet. We informeren bij busmaatschappijen, telefoneren met het museum en vandaag is het zover. We gaan!

Om half acht staan de eerste kinderen al op het leerplein. Rugzak bij, boterhammen, wat drinken en fruit. Klaar voor de reis.

Na ruim twee uur reizen bereiken we het museum. Twee vriendelijke gidsen begeleiden ons. In een film zien en horen we Klaartje, een meisje van 10 jaar, vertellen. Zij is haar huis uit gevlucht. Vluchten voor het water. Zij is veilig. Maar hoe is het met haar broer? Leeft hij nog? Hij sliep bij zijn vriendje die nacht.

De kinderen kijken ademloos naar de film.

Gids Arie neemt ons vervolgens mee naar één van de caissons. Zijn opa is verdronken tijdens de watersnoodramp. Maar er werd nooit over gepraat door zijn moeder. De kinderen luisteren aandachtig. Over het aantal doden die er vielen. Ze zien een indrukwekkende lijst namen. Allemaal overleden. Ook baby’s van een paar weken oud. Baby Teun overleefde het wel. In een rieten koffertje.

De kinderen hangen aan Arie zijn lippen. Na een tijdje geluisterd te hebben mogen ze in tweetallen een speurtocht maken. Soms zien ze herkenning in de vragen en het verhaal wat Arie heeft verteld.

Zeker tweeënhalf uur zijn we in het museum. We zien en horen feiten, praten over emoties en zien de wederopbouw. In het laatste caisson mogen we zelf aan de slag. Hoe kunnen we er voor zorgen dat huizen niet onder water lopen? Hoe kunnen we water naar een andere plek krijgen? Twee klassen worden helemaal ondergedompeld in de tijd van toen. Zo dichtbij kwamen we niet in de klas.

Goed dat we het zochten waar het te doen was.

We beseffen dat dit niet altijd kan. Maar wanneer het lukt … pakken die kans! Over twintig jaar weten de kinderen dit nog. Zeker weten.

Team Uilenspiegel
Sjaak van Moorsel