Smullen van een dictee

Vandaag hebben we dictee. Na een aantal weken aan verschillende categorieën te hebben gewerkt hebben we een signaaldictee. Voor de kinderen en voor ons als leerkracht een check of we op de juiste lijn zitten. Een dictee wordt door de meeste kinderen nogal eens als “saai” ervaren. Daarom gaan we het weer eens anders doen.

Dit is een ingezonden stuk door OBS Uilenspiegel.

Door de gehele klas hebben we categorieën opgehangen.
Op witte vellen staat –ng, -nk, sch, -schr, -d, -t, -ou, -au en nog meer.
De kinderen komen allemaal in de kring met hun wisbordje.
Dit is een vervangend kladblok. Het is stil in de klas.
Ik zeg het eerste woord, de zin en nogmaals het woord.
De kinderen denken na.
Daarna lopen ze naar de categorie waarvan ze denken dat deze het is.
Vervolgens schrijven ze het woord op en komen weer naar de kring.
Daar schrijf ik het woord op het whiteboard.
De kinderen controleren zelf of ze het woord goed hebben geschreven.
Bij het woord ‘schenken’ lopen sommige kinderen naar de –sch en anderen naar de –nk.
‘Hé, hier zitten twee categorieën in’, zegt een kind.
Andere kinderen zien dit ook.
Dit maakt de betrokkenheid nog groter.
Op hoeveel plaatsen kan ik gaan staan met mijn wisbordje.
De woorden komen één voor één op het wisbordje en verdwijnen weer na controle.
Een volgend woord wacht.
De tijd vliegt.
De kinderen genieten van het spel.
Het spel dat eigenlijk ‘dictee’ heet.

En zo zien we een praktijkvoorbeeld van hoe hoge betrokkenheid bijdraagt aan optimale ontwikkeling…

Namens Team Uilenspiegel
Sjaak van Moorsel