Een tijdcapsule op het speelplein van OBS Uilenspiegel

We zijn weer begonnen op onze school. In een grote kring zitten we na weken eindelijk weer bij elkaar. Groep 4/5 met dertig kinderen.

Dit is een ingezonden stuk van OBS Uilenspiegel.

We spelen het spel ‘Over de streep’ in de klas. Samen met de kinderen. ‘Wie vindt het fijn om weer op school te zijn?’, vraagt juf Rianne. Alle kinderen gaan staan. ‘Wie is er angstig geweest?’ Een aantal kinderen staan op. ‘Ik was bang dat opa dood zou gaan, want hij was erg ziek’, vertelt een kind. ‘Wie heeft er iets heel erg gemist?’ ‘Wie was er jarig tijdens het thuisonderwijs?’ Dat waren er best veel. De kinderen vertellen dat de verjaardag anders was: er mochten minder mensen komen, dus het feestje was kleiner.

Ik pak mijn gitaar. We zingen voor alle kinderen die jarig zijn geweest. Voor ieder apart. Want iedereen verdient het om in het middelpunt te staan. We klappen, we draaien rondjes, we wiebelen met de billen. Allemaal voor de jarigen. Ik geeft Teun een groot compliment. ‘Ik zag jou spelen op je gitaar Teun op de begrafenis van oma.’ ‘Oma, die stierf aan corona.’ ‘Teun ik kreeg kippenvel, zo mooi was  jouw lied.’ ‘Speciaal voor oma.’ De kinderen kijken bewonderend naar Teun.

Juf Rianne heeft thuis een boekje gemaakt voor de kinderen. Er staan allemaal vragen in voor de kinderen. Hoe was het thuis? Hoe ging het thuis-werken? En nog veel meer. Rianne zegt: ‘Dit is een bijzondere tijd.’ ‘Dit hebben we nog nooit meegemaakt, een zogenaamde pandemie.’ ‘Het kan best zijn dat hier over honderd jaar nog over wordt gepraat.’ ‘En wij leven in deze tijd.’ ‘Ons idee is om allemaal samen te gaan werken in dit boekje’,zegt Rianne.

‘En ik kreeg van een mevrouw, Marianne Greenall, die onze speelplaats mee heeft ontworpen nog een fantastisch idee.’ De kinderen zijn nieuwsgierig. ‘Zij gaf ons het idee om alle boekjes, of een kopie daarvan, in een ijzeren kist te stoppen en in te graven op het schoolplein.’ ‘ Wanneer er over honderd jaar dan weer een nieuwe school wordt gebouwd en ze aan het graven zijn komen ze deze ijzeren kist weer tegen.’ Wauw, dat wilden de kinderen wel. Een tijdcapsule over de corona tijd van onze groep 4/5. In een ijzeren kistje. Diep in de grond. Ik zeg: ‘En dan lezen ze over honderd jaar wat opa Jasper,  toen hij in groep 4 zat, heeft opgeschreven.’ ‘Hoe vet is dat.’ Er verschijnt een mooie lach op Jasper zijn gezicht.

We gaan snel aan de slag.

Sjaak van Moorsel
Team Uilenspiegel